Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Σκοτείνιασε η μέρα

Χτίζεις την καριέρα σου, κοιτώντας μόνο εκεί
Θα κλαίγεσαι ότι κανείς δεν σ έχει γηροκομήσει
κάθε ηλικία διαφορετική γεύση αφήνει στην ζωή
απωθημένα στην άμμο αφήνεις, που το κύμα θα σβήσει.

Το χρήμα κοιτάς λες κι είναι το πάν
και ομορφιά μ αυτό θα συντηρήσεις
μια κουβέντα θα ψάχνεις και που την πουλάν
αλλιώς είδηση θα γίνεις στων οκτώ τις ειδήσεις.

Το μέλλον σου φαντάσου, είναι η σειρά σου
Δώσε το ταξίδι στην ζωή σου
καλή η καριέρα, μα σκοτείνιασε η μέρα
Σε λίγο δεν θα σηκώνεις το κορμί σου.

Για την

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Ψυχή

Σκέφτεσαι το μέλλον σου
και οι κόρες των ματιών σου μεγαλώνουν
Ξεμένουν ε τα θέλω σου
τράβηξε μια γραμμή.

Ζήσε το παρόν σου
οι ευκαιρίες πολλές φορές πάνω μας σκαλώνουν
τρόπο θα βρεις να φτιάξεις κάτι δικό σου
μην προδικάζεις ούτε για την δική σου ζωή.

Στο παρελθόν σου
πράγματα είδες να συμβαίνουν
και κάτι δικό σου
να παίρνει πνοή.

Ζήσε την ζωή σου
άλλους μην επιτρέψεις να επεμβαίνουν
κάνε την δοκιμή σου
να δώσεις στην ζωή σου ψυχή.

Για την


Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Σπίτια

Σπίτια κουφάρια, δίχως ζωή
τέτοια υπάρχουν σε όλη την Γη
Άλλες κατασκευές, άλλες συνθήκες
αλλού από βόμβες, αλλού υποθήκες.

κάποτε καθισμένοι, γύρω από μια φωτιά
Ιστορίες περίπλοκες, με σενάρια πολλά
Θεότητα ονόμασαν, από πυρός εστία
του σπιτιού, της θαλπωρής, έτσι λεν τα βιβλία.

Τα πάντα γεννήθηκαν και φώλιασαν εκεί
ας μην ξεχνάμε είμαστε ζώα αγέλης
από τούβλα και πέτρες, αυτό είχε ψυχή
τα έπιπλα δίναν τον χαρακτήρα που θέλεις.

Αυτή όμως η αγάπη, για αυτές τις στιγμές
έγινε η σόλα του σήμερα που πάτησε πάνω στο χθες
Το μάτι δεν χόρτασε, ήθελε παραπάνω
και ο χρόνος ξεκούρασης, έκατσε στους ώμους μας πάνω.

Ότι υπήρχε κενό, να γεμίζει τον χρόνο
ο ίδιος το σκότωσε για πιο έξυπνο γόνο
γέμισε το σπιτικό από εύκολες λύσεις
την τεμπελιά σου να θρέψει, χέρι να μην κουνήσεις.

Μα όλα αυτά δεν συμβαίνουν έτσι απλά δίχως κόστος
Σαν πληθαίνουν οι ανάγκες, σου φθηναίνει ο μόχθος
Ο τρόπος να μπεις σε πιο όμορφο σπίτι
ενέχυρο να το βάλεις σε κάποιον αλήτη.

Νούμερα βλέπει, για αυτόν δεν υπάρχεις
άλλους που κλαίγανε, στα ίσα τους θα έρθεις
έτσι ξέχασες ότι είσαι ζώο αγέλης,
και ο τρόπος να ζήσεις, δεν είναι το σπίτι που θέλεις.

Θέλει να κάτσεις γύρω από μια εστία,
σενάρια να βγάλεις από τέχνης βιβλία
ότι γεννήθηκε και φώλιασε εκεί
δεν ήταν πέτρες και τούβλα, μα η δική σου ψυχή.


Για την


Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Ελεύθερη Σχέση

Δύσκολο στην εποχή του ότι να ναι
να βρεις το ότι πρέπει
μοιραία βλέπεις τα χρόνια περνάνε
γενικότερα μια κρίση τα ζευγάρια διέπει

Κάνω την ζωή μου, κάνεις την ζωή σου,
απλά αν βρεθούμε, μπορεί να πηδηχτούμε
Ελεύθερη σχέση, τίποτα να μας δέσει
ο καθένας την ζωή του δίχως περιορισμούς

Νεύρα πλέον πολλά, κατανόηση πουθενά
τα πάντα εφήμερα, κανένας για τα δύσκολα
Τα πάντα για ένα πήδημα, φθηνό είναι ένα φίλημα
χάσαμε από τα μάτια μας τους αυτοματισμούς

Δεν φορτώνομαι μαλάκα, δεν σπιτώνω μια καριόλα
δεν σου κάνω πλάκα ένα πήδημα εινόλα
Σχέση που διαρκεί όσο ένα ποτό
στην εποχή της ταχύτητας το ζήσαμε και αυτό
Παιδιά θα μας φέρει ο Αη Βασίλης της κόκα κόλα.

Για την

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Φίδια

Μια ζωή χωμένοι στους αγρούς
με το κεφάλι χαμηλά, σε δύσκολους καιρούς
χαρά μας δίνει η δημιουργία
από παππού σε παππού γεμίζει η Ιστορία.

Η γη μας έδωσε καρπούς
ήμασταν απ τους τυχερούς
μα αυτό μας πήρε απ την παιδεία.

και σαν τον Ίκαρο που ''γεύτηκε τον Ήλιο''
ή σαν πόλη φτωχή που απέκτησε επίνειο
στον πλούτο αποκτήσαμε λατρεία.

Η φύση όμως τιμωρεί
όποιον μεράκι δεν συντηρεί
τα χωράφια μας γέμισαν ποντίκια.

μίσχους δεν άφησαν χλωρούς
αγρότες άφησαν νηστικούς
ποτέ της δεν χαρίζει επιείκεια.

μα αντί να βάλουνε κάνα γατί
να ξαλαφρώσει λίγο η Γη
αμόλησαν ε φίδια.

Να αδειάσουν απ τους ποντικούς
μα οι ίδιοι πέθαιναν στους αγρούς
από ανάσα έμεινε το βοήθεια

κάποτε υπήρχαν αετοί
μα πιο πολλοί οι κυνηγοί
σκότωναν από συνήθεια.

μα κι όταν άφησαν γατιά
οι μπούφοι από τα ψηλά
τους μπήγανε τα νύχια

Κι η εμπειρία μιας γενιας
τους φάνηκε λίγο μπας κλας
η εξέλιξη τους γύρισε την πλάκα.

Ας μάθουμε οι χωρικοί
πως και τα φίδια δεν ζουν δίχως φαΐ
φωτιά θέλουν ή φάκα.

Μια ζωή μες τους αγρούς
Ξάφνου αλλάξανε καρπούς
η σίτιση έγινε πλέον εμπορεία
τα φίδια μπορεί να φύγουνε, μα ήρθανε θηρία.

Για την 


Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Για πάντα πράος

Ήσουν ξαπλωμένος σε ενός δέντρου σκιά,
χωρίς αναπνοή και με φθαρμένα γόνατα
θανάτου εργαλεία κείτονταν κοντά σου
Ακύρωσαν με δόλο τα εισιτήρια σου

Εισιτήρια που θα σε έβαζαν στην πρώτη γραμμή
να πολεμάς με πείσμα για την δική σου ζωή
αντ' αυτού διάλεξες στο δέντρο μια θέση
μια πάχνη λευκή για πάντα να σε δέσει

Αυτούς που δεν υπολόγιζες, τώρα πληρώνεις
καθόλου δεν τους κατάλαβες γιαυτό δεν μεγαλώνεις
η ζωή σου σε κράταγε από τα μαλλιά
μα εσύ από δεντρό σε δεντρό κατάντησες σκιά

Έχεις φίλους που τώρα προσπαθούν να σκεφτούν
μα τους μπερδεύει ίδια ζάλη, και αυτοί δεν μπορούν
ακόμα παίρνουν το χρήμα, κι ας είσαι εσύ στο μνήμα
για να λυπάμαι τρώγοντας για άλλο ένα θύμα

Γιατί σ αυτούς κοψοχρονιά πούλησες τα όνειρα σου
σε έσπειραν στον λάκκο τα ανδραγαθήματα σου
ζαλισμένος μπροστά σου γκρεμός, πίσω σου χάσκει το χάος
δεν αλλάζει στα τύμπανα ο ρυθμός, πλέον για πάντα πράος

Για την