Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Οι κουτάλες



Και αυτό βρωμάει από παντού. Οι Φάτσες που κολλάνε αφίσες και μοιράζουν τα φυλλάδια βρωμάνε Υπάλληλο ΔΕΚΟ του 80. Αυτοί που ήταν ο συνασπισμός του 4% την κάνουν σιγά-σιγά με ελαφρά πηδηματάκια σε άλλα στέκια. Το πράγμα βρωμάει από παντού. Αλλά σοφέ λαγέ μου ένας λαγός με όραμα την επαναφορά της κουτάλας που περιμένει να δουλέψουν όλοι οι άλλοι εκτός απ’ αυτόν είναι καταδικασμένος. Λαγός χωρίς όραμα για ένα αξιοπρεπές μέλλον είναι λαγός στιφάδο.




Για την



Πηγή: Έχιδνα Κερασφόρος

Γιατί ζω.



Τις καθαρίστριες ας πούμε πως τις βολεύει. Είναι δεν είναι καμιά διακοσαριά. Τους σχολικούς φύλακες επίσης. Είναι καμιά χιλιάδα με το ζόρι. Στις σκουριές τι θα κάνει; Θα συγκρουστεί με μια πολυεθνική που έχει τον μισό πλανήτη δικό της; Τρίχες. Ζω για να δω το μεγαλείο του ξυλοφορτώματος με Αριστερή προοπτική.

Για την


Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Χωριό στο ποτάμι

Καμπαναριό, καμπαναριό
θαρρώ πως βλέπω το χωριό, με ύφος και χρώμα βυζαντινό
ο νους ταξιδεύει, το νεύμα αλητεύει
καμπάνες δεν ακούς στο χωριό

Ποτάμι γύρω δάση, θροΐσματα στην πλάση
όπου κοιτάξεις γύρω βλέπεις ζωή
δεν είναι άψυχη εικόνα, καλοκαίρι, χειμώνα
είναι η πνοή που σου δίνει πνοή

στο χωριό θωρείται, ήρεμα κινείται
γύρω μου κοιτάζω εγώ
καμπάνες ακούω από το χθες, λύρες βυζαντινές
καμπαναριό, καμπαναριό.

Για την

Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Τα σαλιγκάρια κι οι αμοιβάδες



Και αν τα σαλιγκάρια έγιναν από πράσινα ροζ και οι αμοιβάδες από μπλε μαύρες, αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Το ίδιο υποταγμένο και γλοιώδες εκλογικό σώμα υπάρχει έτοιμο να γλύψει με την πρώτη ευκαιρία. Μπορείς να τους δεις πια ξεκάθαρα πως φιλάνε τις ποδιές όταν είναι κατουρημένες.


Για την

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Μήπως



Γιατί το παρελθόν σου είναι αμαρτωλό. Κι αν δεν τα έφαγες μαζί μ’ αυτούς που ψήφισες έκανες τα στραβά μάτια μήπως και γλύψεις κανένα κοκαλάκι




Για την




Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Παππούς

Θυμάμαι στο χωριό του μπαλκονιού την πόρτα
που θέα έχει σε Κιλκίς και Θεσσαλονίκη
Τώρα ρημάδιασε, μέσα θα φύτρωσε χόρτα
Στον παππού μου ανήκει, πουθενά δεν ανήκει.

Ήτανε άνθρωπος καλός, λειψό είχε μάτι
Διωγμό μικρός έζησε, αργότερα χάνει παιδί
Δίκαιος και αυστηρός, με καρδιά από πλούτη γεμάτη
Πολλές φορές γονάτισε την ίδια την ζωή.

Αυτό το σπίτι το γεμίζει, η δική του απουσία
στον νου μου τον φέρνω αχνά που και που
σίγουρα πάνω, εδώ και χρόνια γελά
Γιο χαρούμενο έχει που χει γίνει παππούς.

ενίοτε θυμάται της πρώτης νιότης τα ωραία
ένα λουλούδι θα αφήσει με την δική του μορφή
θα είναι ο τρόπος να του φέρει τα νέα
ευτυχισμένος ο πατέρας που τον αγαπάει το δικό του παιδί.

Για την


Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ