Ήταν ένας πετεινός
καμαρωτός,
όμορφος και
δυνατός
κοτέτσι το
βασίλειο του.
όλοι τον υπηρετούν
είναι αρχηγός
έχει τις κότες
μοναχός
και ζει με τον
σκοπό του.
Να προστατεύσει
την αυλή
κότα μεγάλη ή
μικρή
απ όποιον
απειλήσει.
Μια μέρα μπαίνει
ένα γατί
αυγά ορέγεται
τροφή
πριν τον πετεινό
συναντήσει.
Μάχη ούτε ενός
λεπτού
Μ ανάστημα του
κυνηγού
και η γάτα όπου
φύγει-φυγει.
Τρώει περήφανα
τροφή
Οι κότες θέλουν
νικητή
αυτό είναι το
ταξίδι.
Θάρρος πήρε από
την στιγμή
όταν έπρεπε ήταν
εκεί
Μα αυτό έχει και
άλλη όψη.
Έπειτα έγινε
θρασύς
Δίχως αιτία
μαχητής
και ορμούσε ότι
κινούνταν.
Άλλαξε συμπεριφορά
συνέχεια
φαντάζονταν γατιά
η ζωή του έγινε
μάχη.
Όποιος έμπαινε
εκεί
μα κι όταν
δέχονταν τροφή
ορμούσε όπου
λάχει.
Μπαίνει μια μέρα
ένα παιδί
ψηλότερο έμοιαζε
γατί
τα φτερά του
ανοίγει.
Αμέριμνος σε
μια γωνιά
βλέπει ζυγώνει
πιο κοντά
και επάνω του
θα φύγει.
Τα νύχια σήκωσε
ψηλά
το ράμφος πέφτει
δυνατά
μετά βγαίνει
ένα κλάμα.
Βγήκε και πάλι
νικητής
άνευ λόγου
εκδικητής
μα οι κότες δεν
ζυγώνουν αντάμα.
Σε λίγο έρχεται
μορφή
που του ναι πιο
πολύ γνωστή
αυτός που τον
ταΐζει.
του είχε παλιότερα
επιτεθεί
μα ήταν άλλη η
στιγμή
αλλιώς τον
αντικρίζει.
Οι κότες φεύγουν
βιάστηκα
ο χώρος άδειος
ξαφνικά
και είναι μόνο
οι δυο τους.
Πάλι απλώνει τα
φτερά
κάνει πως έρχεται
κοντά
και οι κότες τον
σταυρό τους.
Πλήγμα θανάτου
στον λαιμό
κάτι τον βρήκε
κοφτερό
στο χώμα τώρα
ξαπλώνει.
Ο κάποτε καμαρωτός
αναμφισβήτητα
αρχηγός
μπαίνει σε ένα
σεντόνι.
Οι κότες βγαίνουν
για καρπούς
ψάχνουν για
άλλους πετεινούς
το έργο το χουν
ξαναδεί
Άλλη μια μέρα
στη αυλή.
Για την
Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου