Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Για πάντα πράος

Ήσουν ξαπλωμένος σε ενός δέντρου σκιά,
χωρίς αναπνοή και με φθαρμένα γόνατα
θανάτου εργαλεία κείτονταν κοντά σου
Ακύρωσαν με δόλο τα εισιτήρια σου

Εισιτήρια που θα σε έβαζαν στην πρώτη γραμμή
να πολεμάς με πείσμα για την δική σου ζωή
αντ' αυτού διάλεξες στο δέντρο μια θέση
μια πάχνη λευκή για πάντα να σε δέσει

Αυτούς που δεν υπολόγιζες, τώρα πληρώνεις
καθόλου δεν τους κατάλαβες γιαυτό δεν μεγαλώνεις
η ζωή σου σε κράταγε από τα μαλλιά
μα εσύ από δεντρό σε δεντρό κατάντησες σκιά

Έχεις φίλους που τώρα προσπαθούν να σκεφτούν
μα τους μπερδεύει ίδια ζάλη, και αυτοί δεν μπορούν
ακόμα παίρνουν το χρήμα, κι ας είσαι εσύ στο μνήμα
για να λυπάμαι τρώγοντας για άλλο ένα θύμα

Γιατί σ αυτούς κοψοχρονιά πούλησες τα όνειρα σου
σε έσπειραν στον λάκκο τα ανδραγαθήματα σου
ζαλισμένος μπροστά σου γκρεμός, πίσω σου χάσκει το χάος
δεν αλλάζει στα τύμπανα ο ρυθμός, πλέον για πάντα πράος

Για την

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου