Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Η παρακμή μιας χώρας



Και μην ψάχνεις στα μπράτσα του αγάλματος και στην πατσοκοιλιά της καφετερίας την αιτία. Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Άλλωστε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά ποτέ δεν είναι αυτά που ορίζουν την παρακμή. Αλλού το δείχνει η εικόνα αλλά άμα το βρεις γράψε μου. Πάντως η παρακμή σου φαίνεται κι από αυτό. Δεν είναι σοφέ λαγέ μου το πρόβλημα τόσο απλό. Σε βλέπω κάθε μέρα στον δρόμο με την μέση προς το χαμηλό νοημοσύνη μου να μην μπορείς να σκεφτείς και να πάρεις τα πόδια σου. Αδυνατείς να κάνεις απλά πράγματα που έχουν να κάνουν με την παιδεία του δημοτικού που έβγαλα και ας θεωρείς το εαυτό σου ακαδημαϊκό πολίτη. Σε βλέπω στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και κυρίως το πόσο ανίκανος να παράγεις κάτι δικό σου. Τα πάντα είναι μια αντιγραφή και μια επικόλληση. Ελάχιστοι δημιουργούν και πραγματικά θαυμάζω κάτι χώρες που δείχνουν ότι μέσα στην δική τους ανελέητη κρίση δεν έχουν χάσει την όρεξη τους για ζωή. Εσύ πάλι μέσα στην δημιουργική σου μιζέρια σπαταλάς τον χρόνο σου για να προβάλεις τον εαυτό σου και μάλιστα μέσα από ατάκες που ούτε καν μπήκες στον κόπο να τις πληκτρολογήσεις. Είσαι δηλαδή ο γνήσιος ποντικοχέρης. Αυτή είναι η παρακμή σου που κάνει παρέα με τα άχρηστα – κακομεταχειρισμένα τεχνολογικά επιτεύγματα άλλων χωρών που τα αγόρασες δίνοντας υποθήκη το μέλλον σου και το μέλλον των παιδιών σου.

Για την

Υστερόγραφον. Σύμφωνα με προσωπικές μου μελέτες, η τεχνολογική σου αντίληψη βρίσκεται στον 18ο αιώνα και να δεν αλλάξεις ρότα η λίγο πιο ανεβασμένη κοινωνική θα πάει να την συναντήσει. Η παρακμή όπως μου έλεγε και ένας ηθοποιός που πούλησε την ψυχή του για μια θέση στο ΚΘΒΕ είναι κι αυτή μιας μορφής εξέλιξη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου