Καλό βόλι

Τον ερωτά μας τον μαθαίναμε από τρίτους

Δεν ήμασταν και ναυαγοί, μέσ την κοιλιά του κήτους

Θα ήτανε μια ομορφιά και πράξη καλοσύνης

Να με άφηνες ήσυχο, χωρίς να μπεκροπίνεις

Δεν ξέρεις τι να έφταιξε μα ψάχνεις τον ιππότη

με μας σαν να ξ έπεσες, λες κι είμαστε ότι κι ότι

αυτό που σκέφτομαι τώρα που αλλού κοιτάζεις

γουστάρεις στην υποταγή, κι ας θέλεις να διατάζεις

Χαμήλωσε το βλέμμα σου, σταμάτα να φωνάζεις

την μάνα σου όταν μιλάς, στα δόντια την κοιτάζεις

Η στερνή παράσταση κλείνει με την ευχή μου

γουστάρω να καλοπερνάς μακριά απ την ζωή μου

Αλλού και εγώ, θα ανοίξω τα πανιά μου

στάση ήσουν απάνεμη, το βάρος στην σκιά μου

τα κύματα με πέταξαν, ή η κρίση μου δεν χάνει

Σηκώνω το ανάστημα, αλλού θα βρω λιμάνι

Για την

Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ