Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Κρυμμένο μίσος



Οι μεν λέτε για έθνος, οι δε για τον λαό
το ίδιο πράγμα λέτε, με θέλετε χαζό
οι διάφορες συνώνυμα, μα κι οι φιλοδοξίες
και δολοφόνους έχετε, να λένε ιστορίες

Την κάθαρση ζητάτε, θέλετε αλλαγή
την ώρα που κανένας με κανέναν δεν συνομιλεί
υπάρχει μια έπαρση, αυτή της ευκαιρίας
αγώνας για το ρετιρέ, αυτό της εξουσίας

κεφάλι κανείς δεν χαμηλώνει, δεν πάει απ τις σκάλες
χέρια του βάπτισε η δουλειά ; Είχε ποτέ φουσκάλες ;
Όλοι θέλουν ψηλά, να φτάσουν με την μία
πολλοί ξενοπαπαγαλίζοντας, με ισόγειο την βία

Τα βλέπαμε κάποτε, τα ξαναζούμε τώρα
επάνω μας τα σύννεφα, μάλλον ζυγώνει μπόρα
οι γειτονιές λικνίζονται, στις βίας τον χορό
σπάω όταν τα βλέπω και πλέον δεν μπορώ

Σας φτιάχνουν σαν την πάρτη τους, αυτοί που μισείτε
αύριο εσείς στην διαφθορά εμάς θα οδηγείτε
αυτό ήδη ξεκίνησε, έχει πολύ καιρό
να σε βαπτίζουν χρυσαυγίτη ή αναρχικό

Είναι αυτές οι γαμημένες ταμπέλες
για να μας κατατάσσουν σε μια απ τις δυο αγέλες
Από ποτέ για να σαι Έλληνας, πρέπει να μισείς το ξένο ;
ας δούλευες πριν χρόνια οικοδομή, χεράκι έχεις παρθένο

Αφήστε τους να φύγουν, τα πάντα εδώ τους πνίγουν
Ήρθανε για καλύτερα, είμαστε για τα σιδερά
Σε κάθε τους προσπάθεια, οι νταβατζήδες μας τους γυρνάνε πίσω
Αφού πήραν λεφτά, να μην παν πουθενά
στις πλάτες μας, με την ανοχή μας βγάζουν, από ψηλά μας κοιτάζουν
Να σκοτωθούμε μεταξύ μας, μας βάζουν, με ένα κρυμμένο από χρόνια μίσος

Για την

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου