Γιατί αγελαδίτσα μου ταλαιπωρείς τα πολύτιμα υπολογιστικά συστήματα για χαλβαδιάζεις με τον κάθε ψυχανώμαλο λιγούρη που ψάχνει την ευκαιρία να βγάλει την διαστροφή του κρυμμένος πίσω από ένα διαδικτυακό πρωτόκολλο; Γιατί πρέπει να τρώμε την κλάψα σου όταν πάθεις την ζημιά; Τι μας πετάς την κυτταρίτιδα σου έξω, καταστρέφοντας την έννοια της δημόσιας αισθητικής, ενώ στην γειτονία σου παριστάνει την ηθική θεούσα; Γιατί όταν προκαλείς θέλεις να συμπεριληφθείς στα άτομα που δέχονται άδικα την βία;
Είναι κουραστικό ακόμα και για τις ίδιες τις γυναίκες που προσέχουν και δεν θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Λυπάμαι τις γυναικείες οργανώσεις που κάνουν πραγματικά σκληρό αγώνα για την ενδοοικογενειακή βία και οι διάφορες αλαφρόμυαλες τον ακυρώνουν παριστάνοντας τις απελευθερωμένες στον κάθε διαδικτυακό στόκο γαμπρό-εραστή και μετά ταλαιπωρούν την υπηρεσία ηλεκτρονικού εγκλήματος με την ελλειμματική τους νοημοσύνη. Το εργαλείο της κοινωνικής δικτύωσης είναι πολύ χρήσιμο για κόσμο που έχει να δείξει την δουλειά του η να προβάλει ιδέες και έργο (έστω και ερασιτεχνικό). Το χρώμα από το βρακί της καθεμιάς σακατεμένης εγκεφαλικά δεν αφορά την κοινότητα παρά μόνο κάτι πιθήκους που είναι το ίδιο στερημένοι με σένα γλυκιά μου αγελαδίτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου