Όταν η εξουσία δεν μπορεί να καταστείλει χρησιμοποιεί την λάσπη. Τα μαυροκόκκινα παπαγαλάκια της είναι οι πιο διάσημοι στο χώρο. Το παραμύθι της αναρχίας δεν πιάνει έτσι κι αλλιώς από το ’80 όταν οι ελάχιστοι ρομαντικοί του αναρχικού χώρου απλά απομονώθηκαν από τους σοσιαλδημοκράτες εργολάβους της αυτοδιαχείρησης. Άτομα του υποκόσμου καθώς και βαριεστημένα παιδάκια του Πανοράματος καθώς και επαρχιωτάκια που μετά τον στρατό και τον διορισμό τους εξασφαλίζουν και την κομματική τους θέση. Στην αντιπαράθεση πάντως μετά από κουβέντα του επιπέδου τους αν τους μιλήσεις στην γλώσσα του βάζουν τα κλάματα. Πάντως έχουν μεγάλη πλάκα. 22 χρόνια τους παρακολουθώ και διασκεδάζω αφάνταστα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου